Хулгайчийн тухай чангаар ярьж, жигшин бичиж зургийг нь самбарт наадаг байсан цаг саяхан. Одоо ч дэргэдээ байгаа хүнээ ч хэлэхээ байж дээ. Сайтуудаар хэсэж явтал хөөрхий цуврал алуурдчын тухай нийтлэлүүдийг маань тусдаа блог хүртэл нээгээд магтуулаад, өөрсдөө орчуулсан мэтээр их л ид хав болгон бичсэн байх юм. За даа нэг их сүйдтэй юм биш ч гэсэн бусдын зүйлийг зөвшөөрөлгүй авах нь жирийн нэг гамбир идэхтэй адил зүйл болж. Тэглээ гээд би ч бухидаж, уурлаад байх нь хаашаа юм. Блог дээр өөрийн хөлс хөдөлмөрөө гаргасан зүйлээ зүгээр нэг хулгайд алдчихамгүй байгаа учраас цаашид зүгээр тэмдэглэлүүд оруулж байхаар шийдлээ.
Аан хайр дурлалын тухай юу?. Мөнхийн сэдэв болохоор бичсээр л байна. Хүний сэтгэл зүрхийг хулгайлах чинь харин гэмт хэрэг биш болохоор энэ тухай хэн юу хүссэнээ бичиж, бас өөрөө ч хүний зүрхийг хулгайлж, зүрхээ хулгайд алдаж болно. За тэр чалчих яахав. Ойрд амьдарлын хэмнэл өөрчлөгдсөн болохоор өөрийгөө жаахан арчлахгүй бол болохгүй нээ. Хүн өөрийгөө л засч, додомдож явахгүй юм бол дараа нь бусдад гологдогдож ч мэднэ. Судалгааны ажил ихтэй тэвдүүхэн сар байнаа. Хором ч амрахгүй гүйсээр, харайсаар нэг мэдсэн 5 сар гарч хаврын хавсаргатай зэрэгцэн алхах нь заримдаа зугаатай ч юм шиг. Зуны өглөөны гүйлт, эрч хүч, зуслан, зугаалга, орон нутгаар хийх судалгаа, сургалтын цаг хаянд ирж Обод хүүгийн борви бохисхийхгүй байх цаг ирчжээ тамин.
Бонус: Хоёр жолооч холын замд гарчээ. Нэгнийх нь машин тэрэг эвдэрч хоёл зэрэгцэн сууж задалж угсраад л дуусч. Тэгсэн машин нь эвдэрсэн жолоочийн том түлхүүр алга болчиж. Амандаа үглэн том түлхүүрээ хайж байгаа мань эр "Хэн шаачихваа дөнгөж саяхан байсан юмсан" хэмээн үглэнэ. Уг нь хөдөө хээр талд 2- уулхнаа л байгаа юмсан. Нөгөө хамт машин зассан эрийг авсан гэлтэй ч биш.