Хэрүүлийн бузар гэж нэг юм байх...
Автобусанд ороход 2 хүн хэрэлдэж байв. Бүүр хашгирч гуугачаад л үнэн аймаар. Хараалын үг баруун солгойгүй чихний хажуугаар урсана… Ажил дээр очиход дарга албан хаагч хоёр хэрэлдэж байна. “Чи зайл”, “чи яв”, “үх чи” гээд л хараалын бус “эелдэг үгс” чихний хажуугаар урсана. Блог руу орно хэн нэгний бичсэн юман дээр баахан хэрүүл “Чи болиоч” “яваач чи” “битгий тоо” “миний үзэл бодол чамд ямар хамаатай юм” гээд л нүдний урдуур бичлэг, comment урсана.
Байгаа хорвоо дэлхий дээрээ, давчуу амьдрал дундаа хэрэлдээд, муудалцаад явахад бүтэх ажил гэж ховордоо, сэтгэлд ч сэв олон доо , уйлж дуулж ирдэг, шалдан төрдөг, шалдан буцдаг хорвоодоо хэрүүлийн бузар авч ирээд үржүүлээд байх тийм сайн биш байхдаа. Насаараа хараал ерөөл дунд яваа хүмүүс инээх нь ховор, тэд амархан хөгширдөг юм, амархан өтөлдөг юм. Юунаас гэдгийг би тайлбарлаж чадахгүй… хэрүүлийн бузраас болдог биз .Ингэлээ гээд миний блог дээр бас хэрүүл хийгээд ороод ирвэл яана ... Тиймдээ … юу хийх нь хүний эрх болохоор үүнд халдаад яахав. Харин надаас хэрүүлийн бузар хол яваг гэж найдаад аз жаргалтай инээж явна. Хүмүүс яагаад хэрэлддэг юм болов оо? Ямар нэг шалтгаан байгаа болоод тэгдэг биз……..
Хэрүүлийн бузраа гэж /Obдоо/