Хүн болгон заавал уйдах албагүй л дээ . Гэхдээ мэдээж нэг нь баярлаж байхад нөгөө нь гуниглана. Мэдээж өдөр болгон шинэ учраас , өдөр болгон өөр , өдөр болгон давтагдашгүй учраас, хүн болгон адилгүй учраас л тэгдэг байх.
Энэ ажлаа, амьдарлын хэв маягаа хүн өөрөө хэрхэн төсөөлж байгаагаас, хорвоог хэрхэн харж байгаагаас нь шалтгаалдаг гэж боддог би . Тунгалаг шилний цаанаас хорвоог харж байгаа хүн өөр, Бохир шилний цаанаас харж байгаа хүн хорвоог харж байгаа бохироор төсөөлж таараа ш дээ.
Гэхдээ өнөөдөр би уйтгартай байнаа. Хүмүүс тус бүрийнхээ асуудалд түүртээд , Би болохоор өдөр тутмынхаа ажилд дарагдаад л , хаая нэг буу халах , уйтгараа сэргээх гэхээр найзууд завгүй байх юм. Зарим нь хаашаагаа ч юм алга болцгоочиж. Хүн найз дээрээ оршин тогтнодог гэдэг үнэн байхаа. Найзгүй бол хүн гэдэг хэн ч биш. тээн?........... уйдаад байнаа..........
Ажиллаад завсар зайгүй ажиллаад байвал хүн уйдах зав гардаггүй гэж нэг хүний хэлсэн шал худлаа юм. Улам л уйдаад байх юм. Гэхдээ энэ түр зуурынх биз дээ.